In vrij water (obstakel en waterplanten vrij) zou ik eerder kiezen voor 0,22 mm. De keuze voor een haak met een wijde bocht, in dit geval een Korda wide gape heeft te maken met het feit dat ik geloof dat deze iets sneller vlees pakt in combinatie met het relatief grote aas. Ook een onthaakmat mag natuurlijk niet ontbreken. Voor ik het vergeet bij deze visserij is één essentieel onderdeel onontbeerlijk en dat is een goede polariserende zonnebril, hiermee zie je zoveel meer in het water. Ok, weer genoeg over de materialen…….denk ik.

Daiwa whisker met een Mitchel 306x molen

De temperaturen stijgen “eindelijk” weer eens tot ongekende hoogte in ons koude kikkerlandje, we zitten met z’n allen te puffen van de warmte. Want zoals echte Nederlanders betaamd klagen we altijd over het weer, ook ik maak mij hier schuldig aan!
Het is al weken slecht met de statische visserij en ik besluit toch maar eens te kijken of er wellicht karpers aan de oppervlakte te zien zijn. Ik besluit even een rondje te gaan lopen met de hond door de wijk nadat ik even een bakkie koffie ben gaan doen bij mijn ouders die op een steenworp afstand wonen.
Ik loop terug langs de waterkant waar ik eigenlijk nooit kom en tuur een beetje doelloos over het water heen als ik ineens een mooie schubkarper spot die zich rustig tussen de waterplanten door beweegt. Ik blijf stilstaan en probeer de vis te volgen, hij verdwijnt langzaam tussen de waterplanten en ik ben hem even kwijt. Enkele minuten later zie ik hem toch weer verschijnen aan de rand van het waterplantenbed en wat schetst mijn verbazing, de schub heeft zich laten vergezellen door een zeer mooie spiegelkarper. Ik heb een zwak voor spiegelkarpers, gewoon omdat ik ze op een of andere manier, bijna nooit vang.
Ik weet niet hoe snel ik naar huis moet gaan en daar een hengel in orde moet maken voor het vissen met de korst. Ik trek snel een half brood uit de vriezer, zet m’n schepnet in elkaar, pak m’n struintasje en gaan met die banaan op naar de waterkant.
Spullen zijn er klaar voor, nu naar de waterkant en hopen dat ze er nog liggen……
Teruggekomen bij de waterkant loop ik voorzichtig terug naar de plek waar ik de twee karpers naast elkaar zag liggen zonnen, om te zien of ze er nog zijn. Ze liggen gelukkig nog op dezelfde plek, ik prik een korst aan m’n haak, doop de korst even in het water voor wat extra werpgewicht en geef hem een zwieper zodat de korst een meter of 3 achter de twee karpers komt te liggen. Langzaam trek ik de korst richting de twee zonnebadende karpers, totdat de korst de karpers op een meter genaderd is. De wind staat gunstig en zorgt er voor dat de korst langzaam naar de twee karpers toedrijft, stiekem hoop ik dat de spiegel als eerste de korst zal opmerken.
Ik zie de kieuwdeksels van de spiegel zenuwachtig op en neer gaan, hij heeft mijn korst geroken……ik slik een keer en merk dat ik droge lippen heb gekregen van de spanning. De spiegel draait zich langzaam om en beweegt richting de korst. Maar wat er nu gebeurt was eigenlijk mijn doemscenario, de iets kleinere schub draait zich razendsnel om en voordat ik weet wat er gebeurd wordt mijn korst zonder enige schroom van de oppervlakte gegrist. Tja daar sta je dan en in een reflex sla ik aan, de schub neemt een schot naar de overkant van de sloot en pakt daarmee een meter of 10 lijn. In mijn ooghoek zie ik dat de spiegel zich een andere kant op baant dwars door de waterplanten heen. Lange tijd kan ik niet over het missen van de spiegel nadenken want de schub toont zich een ware krachtpatser en maait dwars door alles heen wat op z’n weg komt. Na een enerverende dril van een paar minuten door alle waterplanten heen te zijn geploegd kussen de lippen van deze krachtpatser toch het spreidblok van het schepnet, yes……toch weer een karper. En dat na een minuut of 10 vissen, het kan toch bijna niet mooier. Snel mijn broertje even opgetrommeld voor een paar fotootjes, weegmomentje en daarna mocht de vis van mij weer gaan zwemmen. Blij, maar toch een beetje een nasmaak dat die spiegel niet eerder was.