NieuwsPrevNext Krimpen aan den IJssel – Donderdag 14 maart staat het waterpeil in de vijver achter het politiebureau aan de Albert Schweitzerlaan in Krimpen aan den IJssel laag door werkzaamheden bij...  Stephan 15 mrt 2019 Hits:3531 Hengelsport Nieuws
Read more OLDENZAAL - Er is sprake van een omvangrijke vissterfte in de Bergingsvijver langs de autosnelweg A1, net ten zuiden van industrieterrein Hazewinkel in Oldenzaal. Sportvisserij Oost-Nederland, de Oldenzaalse Hengelsportvereniging en... Stephan 22 aug 2018 Hits:3522 Hengelsport Nieuws Read more Dat de problemen rondom de droogte met een beetje regen nog niet over zijn, bewijst de grote vissterfte in de Bergingsvijver bij het industrieterrein in Oldenzaal. Al meer dan honderd... Stephan 20 aug 2018 Hits:2811 Hengelsport Nieuws Read more Eerder meldde het Rijswijks Dagblad al dat natuurbad De Put tot nader order gesloten is vanwege het tekort aan zuurstof in het water met vissterfte als gevolg van extreem warm... Stephan 14 aug 2018 Hits:3029 Hengelsport Nieuws Read more Rod Hutchinson, de legendarische Engelse karpervisser en schrijver van karperboeken en karperartikelen, is overleden. Dit was te lezen op Facebookpagina van het merk. Hutchinson is 73 jaar geworden.
Hutchinson was een... Stephan 26 juni 2018 Hits:3896 Hengelsport Nieuws Read more Afgelopen dinsdag is de Green Deal Sportvisserij Loodvrij ondertekend op het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Deze overeenkomst tussen diverse ministeries, de Unie van Waterschappen, Natuurmonumenten, Dibevo en Sportvisserij... Stephan 25 mei 2018 Hits:3730 Hengelsport Nieuws Read more Op zondag 11 maart heeft u de gelegenheid om al uw 2e hands hengelsport artikelen te verkopen. Dit jaar zijn er 2 mogelijkheden om uw spullen te verkopen:
Huur tafel met... Stephan 23 feb 2018 Hits:2414 Hengelsport Nieuws Read more Nootdorp - Begin juli heeft de fractie van de Partij voor de Dieren vragen aan de gemeente Pijnacker-Nootdorp gesteld over de vissterfte in Nootdorp. De antwoorden hierop zijn deze week... Stephan 11 aug 2017 Hits:2979 Hengelsport Nieuws Read more In de tijd van onvrede, aanslagen en ander geweld, vinden sommige mensen het ook nog eens nodig om controleurs te bedreigen. Waarom? Ikke ikke ikke... zich tekort gedaan voelen of... Stephan 11 apr 2017 Hits:3434 Hengelsport Nieuws Read more Dode vissen drijven al enkele dagen door singels in de Rotterdamse wijk Beverwaard. Inwoners reageren geschrokken: ''Ik denk dat het water niet zo schoon meer is.'' Volgens buurtbewoners brengen de overleden... Stephan 16 dec 2016 Hits:4471 Hengelsport Nieuws Read more | | donderdag 18 september 2008 20:04 | Hieronder staat alle informatie die de beginnende karpervisser nodig heeft.
Het belangrijkste bij vissen is bij de meesten al bekend, maar daarom niet minder aandacht voor dit onderwerp. Het gaat natuurlijk over de hengel. Er zijn veel verschillende soorten hengels. Maar hoe kun je nou een goede selectie maken tussen zoveel verschillende? Karperhengels zijn er in verchillende lengtes en testcurves (buigzaamheid van de hengel) de lengte van en gemiddelde karperhengel is tussen de 3.30 en 3.90 meter lang. De gemiddelde (meest algemene, en meest verkochte) is 3.60 meter. De gemiddelde testcurve is zo'n 2 lb. Dat gewicht betekend dat de top bij een gewicht van 2 lb onder een hoek van 90 graden staat. Er zijn buiten de testcurve ook andere maatstaven voor de buiging van de hengel. Je hebt vast wel eens gehoort van een bepaalde soort actie. De meest voorkomende actie is de parabolische actie. Dit betekent dat hij mooi diep buigt bij een drill (= als er een vis aan zit) maar wel genoeg ruggegraat (kracht) heeft om de vis snel moe te krijgen en in je net te krijgen, maar moet zich niet als een stok gedragen want dan moet namelijk alles vanuit de lijn komen die hier vervolgens niet tegen bestand is. Je moet een soort evenwicht in je materiaal zien te vinden. Dit lijkt mischien moeilijk, maar niets is minder waar. Als je een set in je handen hebt die echt in "evenwicht" is, dan voel je dit meteen. Ook de minder ervaren vissers. Hengels zijn vaak makkelijk aan te komen voor een goed prijsje, bijvoorbeeld op beurzen. Hier staan de "overjarige" modellen. Dit zijn vaak kwaliteitshengels, maar toch voor een heel economisch prijsje. Molens Nu hebben we onszelf een geschikte hengel aangeschaft, maar dan ben je er nog lang niet. Natuurlijk heb je een molen nodig. Dit is de laatste tijd een zeer dankbaar onderwerp voor de visbladen, omdat het een onderdeel is dat altijd aan veranderingen onderhevig is.
Vooral de zogenaamde baitrunners (molens met een dubbel slipsysteem). De baitrunner stel je in zodat als de karper van je wegzwemt geen weerstand heeft. Hierdoor kun je dus gerust gaan slapen zonder dat je hengel uit de steunen wordt getrokken tijdens een run (wanneer een karper het aas tot zich neemt en zich "prikt" aan de haak). Als je de hengel eenmaal opgepakt hebt dan draai je simpelweg een kwartslag aan de slinger en de werkelijke slip (de gevechtstand) is geactiveert. Deze slip staat dusdanig afgesteld dat de vis maar met moeite weg kan komen. De instelling van de slip is dus zodanig dat het bijna het uiterste van het materiaal vergt. Hier is dus het evenwicht tussen hengel en lijn voor nodig. De molens moeten dus over een uitstekende slip beschikken, zodat wanneer je de slip erg zwaar hebt afsteld, hij ook daadwerkelijk op het goede moment in werking treedt, en niet blijft hangen of hapert, dit zal namelijk onvermeidelijk lijnbreuk tot gevolg hebben.
Ook molens kunnen zeer goed op beurzen en kortingsdagen worden gekocht. Op de molen hoort natuurlijk een lijn. De lijn die ik prefereer is gewoon nylon. Ik gebruik zelf softsteel van Fox, omdat hierin ook het evenwicht weer is terug te vinden. Namelijk tussen de rek en de breeksterkte. De gemiddelde dikte is 30/00 (0.3 milimeter) doorsnee. Dit is de meest gebruikte lijndikte die ik ook gebruik. Ook kun je kiezen voor een gevlochten lijn, in de vissersmond "Dyneema" genoemd. Dit bestaat uit een aantal hele dunne maar zeer sterke en trekvaste vezels die in elkaar zijn gedraaid (gevlochten). Deze lijn heeft als kenmerk dat hij zeer weinig tot geen rek heeft. Let er wel op dat als je van plan bent dyneema aan te schaffen je van te voren informeerd of je hengels er wel geschikt voor zijn.
Dyneema schuurt namelijk een gewoon oog (ring) op je hengel doormidden als je er lang mee vist. Ogen die wel geschikt zijn voor dyneema zijn de zogenaamde SIC of hardchrome ogen, dus pas op met het gebruik van dyneema. Aan de lijn komt natuurlijk lood en een haak te zitten. Karpervissers gebruiken hiervoor vaak aparte ondelijnen vervaardigd van meestal een speciaal onderlijn materiaal. Dit is een zeer sterk en schuurvast materiaal.
De onderlijn montage heet in de vissersmond een RIG. Tegenwoordig zijn rigs een van de meest besproken onderdelen van het karpervissen. Ik vind dit persoonlijk een beetje dom, want waarom is nieuw altijd beter? Hoe simpeler hoe effectiever geldt bij mij. Waarom word er toch zo veel aandacht aan besteed, en waarom vist men elke keer weer met een andere montage? Ik heb 3 jaar lang, met veel succes, met simpele rigs gevist, en het bevalt mij nog steeds op de meeste wateren. Er zijn uiteraard verschillende soorten. De zelfhaak methode is een van de meest simpele rigs. De rig is niets anders dan een stukje onderlijn (meestal een soepele gevlochten onderlijn) met een haak en een hair (een lusje onder de haak waar het aas aan komt te hangen. Dit is eigenlijk de oervorm van onze rigs. Hij is zo simpel en effectief dat hij na een korte gewenningsperiode massaal gebruikt werd. De zelfhaak methode is niet meer weg te denken uit de moderne karpervisserij. Bijna iedereen gebruikt ze. Maar langzamerhand worden wateren zoveel bevist door de sterke groei van het aantal karpervissers, dat er op een gegeven moment dressuur optrad. Toen is men aan het denken gezet en zijn er veel veranderingen opgetreden bij de simpele rig.
De stiffrig is een rig die zich anders gedraagt dan een normale rig, omdat hij van ander materiaal is gemaakt. Deze rig bestond al lang voor de hierboven beschreven "standaartrig" die bijna altijd is gemaakt van soepele gevlochten onderlijnmateriaal. Deze lijn bestond vroeger nog niet. Toen werd er nog gewoon met stugge nylonlijn gevist. De tegenwoordige stiffrigs zijn er voor de zogenaamde dressuurwateren. Hij is zo gemaakt dat de vis de haak niet makkelijk kan lossen. Dwz dat als de vis het aas eenmaal heeft genomen, hij de haak zeer moeilijk meer uit zijn bek kan krijgen. Dit komt door de stugheid van het materiaal. Hij kan eigenlijk niet meer uit de bek vallen. Als de vis zijn bek los doet blijft het aas in de bek omdat de lijn dus zo stug is. Deze tactiek wordt vaak gebruikt op dressuurwateren waar de vissen het klappen van de zweep allang kennen. Deze vissen zijn dan ook bijna altijd de veroorzakers van de zogenaamde schijnaanbeten. Ze pakken het aas op, ruiken onraad en laten het weer los, maar dat kan dus bijna niet meer met de stiffrig. Dus als de vis het aas eenmaal heeft gevonden, neemt hij het aas, ruikt onraad, doet zijn bek los (zodat normalerwijze het aas eruit zou vallen) en zwemt dan weg, dan zal hij/zij alsnog gehaakt worden en op de vlucht slaan zodat hij alsnog een run verooorzaakt waarop de visser de vis zonder gekke dingen zal kunnen landen.
Bij wijze van experiment heb ik ooit eens met een paar malen de verschuifbare rig gemaakt. Hiermee kun je bijvoorbeeld met verschillende soorten en maten aas vissen.
Zo kun je met dezelfde onderlijn met 5 stukjes mais vissen of met een 10 mm boilie zonder dat de boilie dan een aantal centimeter onder de haak hangt. Het werkt erg gemakkelijk. Ook heb je scharnierende rigs. Deze staan als het ware op de bodem zodat er geen karper meer omheen kan. Ze bestaan meestal uit 2 boilies en worden (omdat ze bovenop elkaar staan) de snowman rig genoemd.
De laatste boilie op de hair is dan een drijvende boilie die het drijfvermogen heeft om recht boven de andere te gaan staan. Door het kneedbaar lood blijft de rig netjes op de bodem staan en zweeft hij niet naar de oppervlakte door het drijfvermoden van de drijvende boilie. Deze rig is niet geschikt voor sterke stroming omdat hij dan teveel gaat bewegen. Aan de haak (eigenlijk onder) hoort natuurlijk een aasje te zitten. Deze zijn er tegenwoordig te kust en te keur te koop.
Het meest worden tegenwoordig de boilies gebruikt. Ook partikels zoals mais, kikkererwten en tijgernoten zijn zeer in trek bij karpervissers en natuurlijk de karpers. Maar zijn boeilies wel zo goed? Over deze vraag is de laatste jaren erg veel gesproken. Sommige mensen zeggen dat boilies niet meer vangen, en anderen zijn er stellig van overtuigd dat ze nog steeds vangen als de besten. Hierover kan ik natuurlijk mijn mening geven, maar daarop zullen dan zeker weer erg veel reacties komen. Dus doe ik het maar op deze manier. Boilies en partikels vind ik beide supervangers, waarvan de ene het zeer goed doet op het ene, en de ander het goed doet op andere wateren. Ik ben het er wel een beetje mee eens dat je op boilies sneller dressuur krijgt, maar daar zit ook een keerzijde aan. Er zijn namelijk zoveel verschillende boilies dat je alle kanten op kunt, en nog jaren goed kan vangen met boilies op een dressuurwater. Waar voorheen alleen maar met één soort smaak of flavour werd gevist. Maar loont het zich wel om met boilies te vissen? Als boilies en partikels beide even goed zijn, dan kies je toch voor partikels? Dit omdat deze veel goedkoper zijn? Nee, dit gaat niet altijd op. Heb je wel eens gedacht aan de zogenaamde brasemputten? Ik hoop dat je er niet mee te maken zult hebben (tenzij je van lappendraaien houdt). Boilies zijn namelijk veel gerichter om karper mee te vangen. Natuurlijk zijn er ook extremen (zoals bij mijn water) waar de brasems zonder moeite een 23 millimeter boilie nemen, maar dat laten we nu even buiten beschouwing. Boilies zijn ook beter bestand tegen krabben en kreeften. Waar partikels tussen de scharen passen is hun kracht niet voldoende om heel te blijven!!!! Boilies zijn wel minder taai, maar zijn te groot om in één keer tussen de scharen te worden genomen. Als je je boilies even in de buitenlucht legt (niet in de zon!!!!), dan wordt de buitenkant wat harder, (waardoor hij misschien iets minder geur afgeeft) maar zodoende de krabben en kreeften het nakijken geeft.
Partikels waren voor de komst van de boilies één van de meest gebruikte aassoorten. Dit is geheel niet onterecht, omdat partikels in sommige jaargetijden of op sommige wateren echte killers zijn. Ik gebruik bijvoorbeeld bijna altijd partikels wanneer ik op één van de randmeren vis. Hier blijkt het echt één van de beste aassoorten te zijn. Onbekend maakt onbemind zegt men wel eens, maar er is niets minder waar dan dit. Een of andere visser komt met een aantal deegballetjes (boilies genaamd ) aanzetten, en ineens is (bijna) de hele karperwereld het er over eens dat dit het meest succesvolle aas is in jaren, terwijl ze het mischien nog geeneens zelf hebben getest. Ik vind partikels ongetwijfeld een van de beste aassoorten. Mede omdat ze zo goedkoop in aanschaf zijn, en omdat ze, mits ongeweekt/gekookt opgeslagen jaren te bewaren zijn. Zo heb ik laatst bij een Imker een soort zuurkool vat gekocht (alleen wel 2 keer zo groot als normaal) waarin de suiker voor de bijen had gezeten. Normaal gezien is een doorsnee zuurkoolvat zo'n €14,- tot €30,- maar deze waren maar €3,- per stuk!!! (wie zoekt zal vinden) Hierin heb ik nu al zo'n half jaar 50 kilo mais, die nog prima geconcerveerd is. Ik ben er van overtuigd dat het lange bewaren niet of nauwelijks invloed heeft op de vangkracht van het aas.
De door mij meest gebruikte partikels zijn:
Mais
Hennep (als grondvoer om karpers langdurig op de stek te houden)
Kikkererwten
De bereiding van de partikels is niet moeilijk, namelijk eerst 24 uur weken en daarna 15 tot 25 minuten koken eventueel naar eigen smaak flavours, zoet of kleurstoffen toevoegen. Om hennep goed te bereiden moet je ook dit eerst 24 uur weken en daarna koken totdat de witte kiemen zichtbaar worden.
Hieronder een aantal recepten voor het zelf maken van boilies.
Vismeel boilies: Vismeel boilies:
Boilierecept 1 Griesmeel 300 gram
Vismeel 300 gram
Sojameel 300 gram
Eigen ingredienten 50 gram
Aromix (sensas) 25 ml
Eieren +- 10
Boilierecept 2 Griesmeel 300gram
Sojameel 250 gram
Kanarievoer 200 gram
Eigen ingredienten 100 gram
Aromix (sensas) 25 ml
Eieren +- 10
Wanneer het deeg niet goed rolt, doe er dan gerust nog een ei (of meerdere bij)
Er zijn extra deeltjes bij om je eigen creativiteit de loop de laten. Deze zijn ingevuld met "eigen ingredienten" Het is wel aan te raden de erachter staande hoeveelheid te gebruiken, omdat anders de balans wordt verstoord. (tip: doe als je geen deegspuit en boilietafel hebt altijd wat boter aan je handen, zodat niet al het deeg aan je handen blijft plakken)
Verdere benodigdheden Verder zijn er nog veel meer andere dingen nodig. Denk maar eens na, je kostbare materiaal (hengels en molens) leg je niet zomaar op de grond, maar die komen op steunen te liggen. Hierbij kun je een keuze maken uit losse steunen (banksticks) of een bankstick met een buzzerbar (een dwarsbalkje op de bankstick waar dezelfde schroefdraad op zit als op de steun maar dan meerderen naast elkaar om bijvoorbeeld meerdere hengels naast elkaar op te leggen). Losse steunen (al dan niet met of zonder buzzerbar) kun je alleen maar gebruiken bij een zachte ondergrond, omdat je de steunen in de grond moet kunnen drukken. Natuurlijk zijn er ook situaties waar er gewoonweg geen zachte grond voorhanden is, zoals bijvoorbeeld op een stijger of een kade. Voor deze situaties gebruik je een zogenaamde rodpod. Dit zijn 2 steunen met buzzerbars die verstevigd worden door pootjes en door een moederbalk, die de 2 steunen onderling verbindt. Deze rodpods zijn er in allerlei soorten en maten te koop, maar het beste is om zelf een keuze te maken met daarbij de situaties in je hoofd waarvoor je hem wilt gebruiken. Ik heb zelf een rodpod waar weinig schroefjes en losse onderdelen aanzitten zodat wanneer ik 's winters op een stijger zit te vissen, je niet met de koude handen die je dan hebt, allerlei losse onderdelen kan laten vallen.
Ook heeft bijna iedere karpervisser wel eens gehoord van nachtvissen. Als je 's nachts vist slaap je in je tent of onder een paraplu, maar zullen er nu een paar denken, hoe kan het dan dat je wakker wordt als je beet hebt? Dit is simpel, hiervoor zijn speciale apparaatjes ontwikkeld met de naam optonic. Het zijn kleine kastjes die je op een steun of bankstick kunt schroeven en als je je lijn erin legt (je gebruikt de optonic eigenlijk als voorligger van je hengel) en de vis trekt aan de lijn dan gaat er in de meeste optonics (sommigen zijn met een laser systeem) een wieltje draaien dat op zijn beurt de optonic een piepend geluid laat horen. Deze optonics zijn er ook in verschillende soorten te koop, maar het beste is om gewoon naar een vakhandel te gaan en je daar laten voorlichten. Met de optonic heb je dus een beetregistratie, maar dit is nog niet genoeg, want stel je voor dat de vis op je af komt zwemmen, dan valt de lijn slap en zal de optonic in de meeste gevallen geen signaal geven. Hiervoor zijn verschillende dingen ontwikkeld.
Allereerst één van de simpelste en goedkoopste opties, de staafwaker. Dit is een lange staaf van metaal met een schuivend lichaam en een lijnclip. Hier doe je de lijn in en hang je het lichaampje aan de bovenkant (zo hoog mogelijk) aan de staaf, let op als het kan moet je de bovenkant van de staafwaker boven de hengel uit laten steken. Dan is er nog een soort visuele beetindicator, namelijk de swinger. (evenals de springer, enz die hebben namelijk in ruime lijnen dezelfde eigenschappen) Dit is een beetindicator die onder de pieper vast zit en met een scharnierend metalen of plastic staafje naar een lichaampje dat ook een lijnclip heeft. Je doet de lijn in de lijnclip en hangt de swinger zo hoog mogelijk. De plaats waar al deze beetverklikkers zich behoren te bevinden is ergens tussen de optonic en de molen. Alle indicators moeten zo hoog mogelijk hangen omdat je dan de langste weg naar beneden creërt zodat een terugzakker (vis die naar je toe zwemt) zo lang mogelijk geregistreerd wordt.
The feeling De beste wijze om het (karper)vissen te leren is van kinds af aan met pa of opa mee te gaan naar het water en daar je eerste voorntjes vangen enz. Niet iedereen is zo opgegroeid met de sportvisserij (ik zou het bijna bevoorrecht willen noemen). Vaak komen beginnende karpervissers uit een andere tak van de hengelsport over, zoals van het witvissen of roofvissen. Dan hebben ze al de nodige informatie opgedaan over stekkeuze, visbehandeling en al dat soort dingen. Nu zijn er ook mensen die met karpervissen beginnen als ze nog nooit een hengel hebben aangeraakt. Om dan meteen over materiaal te gaan praten (zoals ik eigenlijk in de vorige versie van dit artikel deed) is niet helemaal de juiste benadering. Dit is mischien een beetje krom overgekomen, maar ik wilde de mensen in contact laten komen met verschillende termen en andere technische onderwerpen. Als mensen dan iets te vragen hadden konden ze het altijd vragen op het discussieboard, en dan komen er vast hele degelijke theorieën boven tafel waar ze veel van kunnen leren. Maar goed. Stel, iemand heeft bijvoorbeeld een vriend of kennis die op karper vist en hij of zij is en keertje meegeweest met hem of haar. Meteen de smaak goed te pakken nadat de kennis een mooie karper heeft kunnen landen, dus een nieuwe hobby (op de lange termijn vaak een obsessie/verslaving) is geboren. Dan gaat hij/zij naar de winkel en gaat materiaal kopen. Er is genoeg geld voorhanden en men heeft meteen een hele goede/dure uitrusting gekocht. Zak boilies erbij en vissen maar. Tuurlijk zal men zo vis vangen, dat betwijfel ik niet, maar het echte gevoel en/of denkwerk ontbreekt.
Vooraf Eigenlijk is het het dan beste om bijvoorbeeld met penvissen of oppervlakte vissen te beginnen. Met die manier van vissen sta je het dichtst bij de natuur. Je kunt de karper wellicht zien zwemmen, en zien dat bij elke beweging de vis zal schrikken en het hazenpad kiest. Eén eigenschap geleerd, altijd rustig bewegen en praten langs de waterkant. Maar dan nog een probleem, "waar ga ik vissen?" Tja, wat zijn nu de goede stekken??? Ga in het begin op je gevoel af, op den duur krijg je er een (karper)neus voor. Meestal is de alom bekende overhangende boom een goede stek, maar ook lelievelden en uitgesleten oevers en dat soort plaatsen zijn vaak goede stekken. Zoek in ieder geval een plaats waar het anders is als de normale oever, dan zit je meestal al wel goed.
Het is erg moeilijk uit te leggen via een computer waar je het beste kan gaan vissen, maar ga vooral op je gevoel af, dan komt het meestal wel goed. Nu hebben we dus een stek gevonden, bijvoorbeeld een oude omgevallen boom of een lelieveld. Nu moeten we een voertje hebben om de vis te lokken of op de stek te houden. Als ik ga penvissen vis ik meestal met mais, dit vind ik persoonlijk het gemakkelijkste aas om mee te vissen, waarom? Het blijft goed aan de haak zitten, het is goedkoop en makkelijk te bereiden. Ga naar een groothandel voor dierenvoer oid en vraag naar een zak mais, da krijg je vaak 25 kilo voor minder dan € 8,- . Je doet een hoeveelheid van een kilootje of één á anderhalf in een emmer en doet er (warm)water bij, dit laat je 24 uur staan, dan kook je het nog een 15 á 30 minuutjes en klaar ben je. Meestal doe ik door de mais nog wat hennep of andere zaden die ik dan mee week en kook. De hennep is klein en houdt de vis langer op de stek dan alleen maar mais. Wanneer je geen tijd hebt voor het weken en koken van de mais, dan is het ook mogelijk om mais uit blik (sweetcorn) te gebruiken. Deze mais is te koop in iedere supermarkt en is niet al te duur.
Je heb nu dus een stek en je hebt voer. Materiaal heb ik eerder al beschreven, maar nog even kort. Je hebt hier echt geen 3 lb hengels voor nodig, een hengel van 1 tot 2 lb is ruim voldoende. Een grote lange-afstands molen is eveneens niet nodig, alleen maar een zware last die men mee moet slepen en de hele tijd vast moet houden. Een middelgrote molen met tenminste 100 meter 25/00 lijn is toerijkend. Vraag voor meer info maar aan de hengelsportwinkelier die kan je zeker helpen. Wat wel nodig is is een licht pennetje (dobbertje). Ook hierover kan de winkelier je meer vertellen. Verder heb je alleen nog een stoppertje, een paar loodhageltjes en een goede haak nodig. Dat is ook het leuke aan penvissen, het is lekker simpel en goedkoop, je bent mobiel aan de waterkant en je kunt op één middag meerdere aangelegde voerstekjes bevissen zonder heel veel rommel mee te hoeven slepen. Als eenmaal alles goed is uitgelood kun je naar de waterkant. Als je bij je stek aankomt loop dan niet meteen naar de waterkant maar blijf als het mogelijk is een meter of 10 van het water vandaan en blijf laag (gehurkt of zittend) en beweeg zo weinig mogelijk. Gooi voorzichtig een klein handje voer op je stek, beaas je haak en gooi heel voorzichig in. Op deze manier van vissen is het mogelijk om elk miniscule beroering van je aas te bemerken. Dit in tegenstelling tot een brok lood van 100 gram die ergens aan de horizon ligt. (begrijp mij goed ik vis ook vaak op die manier, maar de pen geeft veel meer sport). De stek waar je op vist, stel je vist dan onder een omgevallen boom, brengt natuurlijk ook een risico met zich mee, namelijk dat een gehaakte vis zich vastzwemt in de takken en dan ben je hem (meestal) kwijt. Het is dus zaak de gehaakte vis zo goed mogelijk van de boom verwijderd te houden. Dit is geen gemakkelijke job, en zelfs zeer geoefende (pen)vissers zal dit overkomen.
Een paar tips: Een gehaakte vis zwemt over het algemeen in de tegengestelde richting van de kracht die jij levert met je hengel. Dat wil zeggen als je naar links trekt zwemt de vis vaak naar rechts. Maak hier gebruik van, dan zal het met een beetje geluk werken en kun je de vis als het ware jouw gewenste kant op dirigeren. In de praktijk is dit natuurlijk lastig, zeker voor een eerste keer, maar het leert vanzelf. Stel je hebt je eerste vis in het landingsnet, dan til je hem voorzichtig op de kant (pas op dat de vinnen netjes langs het lichaam liggen als de vis in het landingsnet ligt, dit voorkomt letsel bij de vis). Op de kant hebt je een onthaakmat klaarliggen om te voorkomen dat de vis zich beschadigd. Een onthaakmat is een soort groot glad kussen wat van tevoren nat gemaakt dient te worden. Onthaak de vis voorzichtig en zet hem zo snel mogelijk weer in hetzelfde water als waar je hem of haar hebt gevangen terug. Je kunt altijd een fotootje schieten als herinnering voor later natuurlijk, maar hou het zo kort mogelijk.
Met deze manier van vissen ontwikkel je een heleboel kennis over het gedrag van de vis, wat de vis doet tijdens het azen en hoe een vis te landen. Ik weet zeker als je dit een jaartje doet en een aantal vissen weet te landen dat je zelf al voor een groot deel in staat bent die lijn door te trekken naar het statisch vissen. Namelijk hoe aast een vis, waar zijn de beste stekken enz. Ga voor een vissessie goed je huiswerk maken, ga voor het vissen goed peilen en kijken wat de bodemstructuur is zodat je weet waar je het beste kan vissen. In de tijd dat je met het (pen)vissen bent bezig geweest heb je vast al wel kunnen merken wat de beste bodem is om op te vissen en waarom dat zo is. Ga niet naar het water zonder te zijn voorbereid en kwak daar een aantal boilies zomaar in het water om er dan een week te gaan vissen ofzo, daar verdoe je kostbare tijd én geld mee. Observeren kost ook zeer veel tijd, maar betaalt zich op de langere termijn zeker terug in meer vis op de onthaakmat.
Dressuur Nu komen we op een punt dat we al de nodige ervaring hebben opgedaan met het karpervissen en dan belanden we bij een water waar iedereen klaagt over slechte vangsten door "dressuur". Tja, wat is dressuur nu precies. Dressuur is kort gezegd dat de vissen het klappen van de zweep kennen en bepaalde aassoorten niet (of heel voorzichtig) nemen. Wanneer je bijvoorbeeld zit te vissen met een statisch systeem (dwz een stuk lood dat aan je lijn gefixeerd is) met een (gevlochten) onderlijn eronder. De vis neemt het aas, heeft het zijn zijn bek en zwemt een stukje verder naar het volgende stukje aas. Op den duur heeft de hele onderlijn zich gestrekt en voelt de vis de haak in zijn bek. Normaliter (op een water zonder dressuur) schrikt de vis en zet het op een zwemmen. Door het gewicht van het lood dringt de haak enigsinds door (Over het al dan niet volledig indringen van de haak zijn al zeer veel zeer interesante discussies geweest op het discussieboard, die men zeker eens zou moeten lezen) en krijgt men aan de kant een aanbeet te zien.
Voor hetzelfde geldt vis je bijvoorbeeld op een dressuur water. Ok, de vis neemt het aas, zwemt verder en voelt de onderlijn strekken, dan voelt hij het lood en dat wordt geassocieerd met gevaar! Nu zwemt hij niet hard weg, maar gaat heel voorzichtig terug in de richting van het lood en spuuwd het aas uit. Op de kant zul je hier niets van merken, want het lood is immers niet in beweging geweest. Trekken we dit door naar het penvissen dan kun je alles zien. Het minste geringste wat er met je aas gebeurt is te zien als een stootje op de pen, dit maakt het penvissen zo direct vissen. Maar wat is er nu eigenlijk aan te doen aan dat dressuur gedoe? Nou, je zou een ander water kunnen kiezen, maar dat wil je niet want dit water is natuurlijk dichter bij huis en herbergd grotere vis. Dan ga je bijvoorbeeld kijken naar je onderlijnsystemen. Dan beland ik dus bij bijvoorbeeld de stiffrig. In deel 1 is er al een klein beetje beschreven wat het nu precies inhoudt, maar hier nog iets duidelijker aan de hand van een voorbeeldje. Je vist nu op hetzelfde water met een stiffrig, dat is een onderlijn van bijvoorbeeld een dik stuk nylonlijn dat niet meegeeft zoals een soepele gevlochten onderlijn, maar zoals de naam al zegt stijf is. De vis neemt het aas, voelt als hij beweegt de haak, zwemt iets terug en probeerd weer de haak uit te spuwen. Dit is ineens onmogelijk door de stijfheid van de onderlijn. De vis kan proberen wat hij wil maar de haak wil er niet uit. De vis schrikt alsnog en zwemt weer hard weg. Nu krijg je weer een aanbeet te zien.
Een andere manier om dressuur te omzeilen is het gebruiken van een ander aas. Bijvoorbeeld op een water waar iedereen vist met boilies ga je vissen met mais, of tijgernoten. Je gaat voeren met dit soort aas voor een beaalde periode en vist dan niet. De vis kan dus eten wat hij wil maar associert dit aas niet met pijn (er ligt immers geen haak tussen).
Nu kun je als de vis na een tijdje gewenning heeft met dit aas, weer goede resultaten boeken op het desbetreffende dressuurwater, maar helaas is dit meestal voor korte duur. Wanneer je de meeste vissen gevangen hebt associeren ze het gebruikte aas wel weer als pijn en zullen hier dan weer voorzichtiger mee omgaan. Er zal dan weer verder gezocht moeten worden naar andere alternatieven. Maar tegen die tijd ben je al zoveel rijker in je ervaringen dat je dan zelf maar eens wat mag gaan expirimenteren. (Bovenstaande is natuurlijk leuk in theorie maar in de practijk zal het wellicht toch anders uitpakken. Elk water is immers anders, en daar moet je dan ook weer rekening mee houden. Het is alleen een beetje om duidelijk te maken wat het een en ander inhoud). Bijvangsten Regelmatig zal er in plaats van een karper ook een andere vissoort gevangen worden, dit hangt van de gebruikte aassoort af (wanneer je mais gebruikt zul je zeer waarschijnlijk meer bijvangsten hebben dan met een boilie). Zo af en toe zie ik wel eens zo’n hufter die bijvoorbeeld een brasem vangt en er dan op zo een brute wijze mee om gaat dat me de tranen bijna in de ogen springen. Ook een brasem of zeelt is het waard een goede en respectvolle behandeling te genieten! (Onder de zeelt op de foto ligt nog geen onthaakmat. Het is een foto van jaren terug en toen had ik deze nog niet.) Enkele vissoorten die je kunt verwachten zijn: Brasem, zeelt, graskarper, Winde, Kroeskarper en Rietvoorn. Ongetwijfeld zijn er nog veel meer bijvangsten op te noemen maar ik noem zo’n beetje de meest voorkomende.
Ik hoop dat ik zo een beetje meer informatie heb kunnen geven en dat het nu ook een beetje duidelijkheid bestaat dat materiaal niet het enigste is dat je ndig hebt om karper aan de schubben te kunnen komen. Je kunt beter veel inzicht hebben en en verhouding minder goed materiaal dan het omgekeerde. Ik hoop dat jullie het artikeltje met plezier hebben gelezen en wellicht dat iemand er nog iets aan heeft.
Geert Demaseure |
| |
Artikelen 
