Na ongeveer 10 jaar zonder karperuitzettingen op het Twentekanaal werd op 10 december 2011 het startschot gegeven voor het SKP Twentekanaal. Vijf jaar op rij wordt er 1 kg karper per hectare uitgezet. Inmiddels hebben we de tweede uitzetting achter de rug. In vergelijking met de grootschalige uitzettingen tot net na de eeuwwisseling lijkt die 1kg/ha een peulenschil, toch bleek al in het eerste jaar deze kleinschalige injectie een mooie toevoeging aan het vrij dun geworden karperbestand. Met enige regelmaat worden er projectspiegels gemeld en na een volledig groeiseizoen kunnen we concluderen dat de vissen het goed doen. Meerdere vissen laten een groei van 4-5kg zien en op het 9km lange stuwvak TK2 is al meer dan 40% van de uitgezette vissen met foto teruggemeld.

Zelf wist ik ook enkele mooie vissen te strikken, maar mijn laatste gevangen projectspiegel dateert al van afgelopen november. De winterstek (die we intussen beter voorjaarsstek kunnen noemen) begint pas in april mondjesmaat vis op te leveren.

In de nacht van 6 op 7 april vis ik een gezamenlijk nachtje met vismaat Bart. De nacht ervoor heeft Bart eindelijk een mooie vis gevangen, dus we hopen ook deze nacht op actie. Laat in de avond is het moment dan daar en loopt mijn rechter hengel af. De vis voelt niet heel groot maar vecht wel stevig (wat dat betreft zijn het al ‘echte’ kanaalvissen) en eenmaal voor de kant zien we de welhaast onmiskenbare gloed van een projectspiegel omhoog komen. Het blijkt om een vis van de eerste uitzetting te gaan en inmiddels meet ie 68cm bij 13 pond. Op de mat valt direct de opmerkelijke knik in de flank op. Ik weet zeker dat bij het uitzetten er geen vissen bij zaten met een dergelijke beschadiging, dus dit heeft ie in het afgelopen jaar opgelopen. De plankfoto bevestigt later mijn vermoeden. De flank en rug van de vis zien er uit alsof hij een tik van een schroef heeft gehad of iets dergelijks.

Ondanks dat dit toch een flinke wonde moet zijn geweest – waarvan de genezing een hoop energie heeft gekost – blijkt de vis in niet meer dan één volledig groeiseizoen 24cm bij 4kg gegroeid te zijn. Een vis met ambitie dus!

Daaf Wolters

Ook in België leeft het vermoeden dat karpers weleens onzacht in contact komen met een boot. Wanneer ons slachtoffer dan nog eens de schroef weet te mikken, dan zijn de gevolgen vaak heftig. Vorige zomer kwam in West-Vlaanderen een wel heel bizarre terugmelding binnen uit het kanaal Gent – Oostende. Op de foto waren twee helften van een spiegelkarper te zien. Vermoedelijk slechts aaneen gehouden door een flard karperhuid. Na het lugubere screenwerk bleek het dan ook nog eens een projectspiegel te zijn.

Hoe zo’n tragische gebeurtenis kon plaatsvinden? Zekerheden hebben we niet, wel een vermoeden. Kan een levendige, vitale vis wel aangevaren worden? Is er dan geen schrikreactie? Laat een karper zich niet instinctief naar de bodem zakken bij naderend gedender? Reken maar dat zo’n vaartuig(je) een hoop herrie veroorzaakt onder water. Veel vraagtekens, helaas geen pasklare antwoorden.

En toch… In diezelfde warme periode werden nog twee projectspiegels uit die lichting dood aangetroffen. We kunnen dus aannemen dat ook ons gehalveerd exemplaar een natuurlijke dood stierf, en pas later werd aangevaren door een vrachtschip. Mogelijks werd het kadaver aangezogen door de traag malende schroef van zo’n imposante boot, waarna vervolgens het lichaam netjes (nou…) doormidden ‘gehakt’ werd. Bij plezierbootjes draait de schroef een pak sneller, en lijkt zo’n perfecte tweeëndeling eerder uitgesloten.

We zijn er ons wel degelijk van bewust dat we de bal hier mogelijks misslaan. De informatie die zo’n foto oplevert is immers amper toereikend om welk doemscenario ook als waarheid te bestempelen. Eerlijk is eerlijk. Wie een andere verklaring heeft mag het zeggen. Graag zelfs. Je weet ons intussen wel te vinden!

Afrondend meegeven dat het niet zo fraaie plaatje 100% echt is, fotoshop of soortgelijke fratsen kwamen er hoegenaamd niet aan te pas.

Filip Matthys