Vissen is mij met de paplepel ingegoten, op mijn 6^e levensjaar ving ik mijn eerste echte grote brasem en ik was het gelukkigste jongentje van de hele wereld…

Vele brasems volgden en al snel werd ook de jacht op karper en snoek geopend. Niet veel later ging ik mij echt richten op het

gericht vissen op bepaalde soorten, geïnspireerd door die mooie boekjes die je vroeger had:

Gericht vissen op…..

Zo ving ik in mijn jeugd vele zeelten; brasems; karpers; ruisvoorns enz enz…

Gericht vissen op elke vissoort begon een soort obsessie te worden en met elke succesvolle sessie

werd mijn drang om het pr van die soort te verbeteren alleen maar groter en groter…

Ook in het wedstrijdvissen voelde ik mij snel thuis en na kampioen bij de jeugd te zijn

geworden ben ik snel doorgeschoven naar de competities van diverse clubs in de polder.

Bij onze eigen club in Emmeloord wist ik de meeste successen te boeken en mag me daar nu

als vaste waarde in de top drie scharen van de

afgelopen jaren… Daarnaast ben ik bij Kuinre

meervoudig kampioen geweest en viste ik

bij Creil ook binnen de top drie, hier leerde ik

ook het zeevissen kennen want vanuit Creil

viste men toen ook een competitie op het wad.

Ook hierin mocht ik een jaar mezelf kampioen noemen en inmiddels viste ik regelmatig open wedstrijden in het land mee waar ik ook regelmatig een leuke prijs wist te vangen…

Wedstrijdvissen zat mij dus duidelijk in het bloed maar de honger naar andere soorten bleef ook, toch maar weer een avondje op zeelt; even snoeken; met de vlieg op ruisvoorn ( ik had inmiddels leren vliegvissen) of met het pennetje op karper… Kortom, nagenoeg elke manier en methode van vissen had ik mezelf eigen gemaakt en ik genoot er met volle teugen van….

Door het vissen heb ik ook mijn vrouw ontmoet, ( hoezo je vist te veel schat? ) Mijn zus woonde indertijd in Nes a/d Amstel en daar heb je een prachtige ringvaart die toen nog boordevol karper zat… Maar een weekje bij zus logeren dus, ofwel bij zus slapen en de rest van de tijd aan de waterkant spenderen…. Mijn vrouw woonde ook in dat dorpje en fietste regelmatig achter mij langs als ik daar zat te vissen, zij bleek ook nog eens een nichtje van mijn zwager te zijn dus de contacten werden gelegd met ( tot nu toe ) 14 jaar huwelijk als gevolg.

Good old days bij Nes a/d Amstel…..

Hier leerde ik niet alleen goed gericht op karper vissen maar kreeg ik ook respect en ontzag voor moeder natuur. De omgeving hier en de ambiance is werkelijk geweldig, heb hier zelfs een keer een heilige ibis gezien ( moest aan de vogelaars vragen wat die rare zwarte ooievaar was) maar wie kan dat nou zeggen? Wie in Nederland heeft al eens een heilige ibis gezien hier in een weiland?

Inmiddels zat ik in Emmeloord ook niet stil en was de cursus jeugdbegeleiding achter de rug met o.a Sander Griffioen en Chris Weening en hadden we opeens een mega actieve jeugdafdeling binnen de vereniging. Nu al ruim twintig jaar zeer actief als jeugdbegeleider binnen de vereniging; vislessen verzorgen op basisscholen en op het voortgezet onderwijs; actief binnen het bestuur van de club en in het rayon bestuur van Sportvisserij Oost Nederland; actief als visgids voor de provincie Flevoland en nog steeds is die honger naar nieuwe persoonlijke records van de diverse vissoorten niet gestild. Het lijkt echter allemaal wel vanzelf te zijn gegaan, zelf had ik in het verleden nooit kunnen denken dat ik zo actief zou gaan vissen of zo actief met vissen bezig zou zijn… Ik vind het gewoon leuk om te doen en van het een lijkt het ander weer te komen, zo schrijf ik nu elke maand een artikel op karpervissen.nl en ook dat is enorm leuk om te doen..

Blijven we nog steeds met de vraag zitten wat dan te veel is…

Inmiddels bezit ik een complete wedstrijd uitrusting met meerdere feeders; pickers; vaste stokken tot 13 meter en match en bolognese hengels. Ook bezit ik inmiddels een complete karperuitrusting met alles erop en eraan tot een voerboot aan toe en is mijn kunstaascollectie om op snoek te vissen groter als wat je in een gemiddelde winkel tegenkomt. Naast dit alles natuurlijk de twee vliegenlatten, en natuurlijk alles om vliegen te binden; en de zeehengels met alles erop en eraan plus alle losse hengels en items die ik hier nog niet heb genoemd….

Tja, Als ik daar zo naar kijk denk ik bij mezelf ook wel eens dat het wel wat veel is…. Maar ja, het is nou eenmaal zo gegroeid… Als je gaat snoeken vanuit de boot wil je natuurlijk ook wel een keertje verticalen en dan heb je shads nodig en een vertikaal stokje en… en ….. U begrijpt zelf ook wel hoe het werkt……

Heb ik dan te veel? Geen idee, ik ken genoeg vissers die veel meer hebben…..

Gericht vissen op zeelt met de vaste stok,

op 9 of 11 meter is ook een geweldige

sport en heeft mij ook helemaal in zijn

greep, deze zeelt van 57 cm is mijn huidige

pr aan 12 mm nylon op de vaste stok…

Als je ergens plezier in hebt en het blijkt ook nog eens dat je er redelijk goed in bent dan denkt ik persoonlijk dat je dit niet gauw te veel kan doen…. Zo lang je binnen je gezin in goed overleg je hobby kan beoefenen en je het ook financieel gewoon kunt behappen kun je niet gauw te ver gaan denk ik en dit bepaald dan ook per persoon en per gezinssituatie waar de grens ligt. Daarnaast is sportvissen vooral het volgende:

Ontspanning vinden in de natuur en hier op een ongekende wijze van genieten….

Volgens mij kun je dat nooit te veel doen…….

Karpervissen begint inmiddels steeds meer mijn passie te krijgen al hunker ik ook wel weer eens naar een grote snoek… De wedstrijden zijn inmiddels weer begonnen en ik ben gestart met een tweede plaats wat meteen weer een bevestiging is om door te gaan. Datgene waar je plezier in hebt en waar je goed in bent moet je blijven doen toch?

Zo naar het einde van dit verhaal toewerkend schiet mij te binnen dat ik heel veel niet eens genoemd heb zoals de 17 jaar van mijn leven dat ik in een hengelsportzaak heb gewerkt waarvan 4 jaar als eigenaar….. Het gericht vissen op baars en winde en zoals het vissen op forel wat ik ook leuk vind en mij zelfs al eens een gouden vangst opleverde…..

En natuurlijk kan ik nog veel meer gaan opnoemen maar mensen die mij kennen weten dat wel..

Punt is dat ik schijnbaar hiervoor en mee geboren ben, het is nou eenmaal zo gegaan en gegroeid tot wat het nu is en nog steeds denk ik dat ik het plafond nog niet heb bereikt.

Nog steeds liggen er uitdagingen voor diverse vissoorten om mijn pr te verbeteren en nog steeds geniet ik met volle teugen van elke vis die ik vang. Nog steeds geniet ik met volle teugen van de schepping, de natuur om je heen is werkelijk prachtig! Check maar eens op facebook naar de foto’s die Moniek Rozemeier maakt dan kun je er gewoon niet omheen.

Volop intens genieten van de natuur, ontspanning vinden in je hobby en dit delen met je mede mensen en dit ook weer overbrengen naar en op de jeugd, hen leren hoe ze moeten omgaan met de natuur    

Dat kun je toch niet te veel doen??

Dit is wel een beetje de strekking en de moraal van dit verhaal..

We genieten allemaal intens van onze hobby, ieder op zijn eigen manier.

Zo lang je dit kan doen in goed overleg met je gezin en je bankrekening kan volgens mij niemand zeggen dat je te veel vist…. Of het moet al uit pure jaloezie zijn.

Een van mijn mooiste karpers vind ik zelf, 90 cm lang en 21 pond.. Een herinnering die blijft!

Het vissen is mij van jongs af aan geleerd en ik ben erin gegroeid tot alles wat ik nu ben. Ik bezit veel visspullen en vis ook veel, heel veel!

Te veel?

Ik denk van niet, zelf zou ik graag meer tijd hebben om te vissen, veel wensen en wateren staan nog op mijn verlanglijstje….

Een ding weet ik wel zeker,

Zo lang mijn gezin er vrede mee heeft dat ik ga vissen kan niemand mij zeggen dat ik te veel vis!! Op face book is het tegenwoordig een mode om je face book film te laten zien… Face book maakt in dat geval een overzicht van je activiteiten op face book en hiermee laat je dus een deel van je leven zien als het ware… Eerst wilde ik hier niet aan maar uiteindelijk heb ik het toch gedaan…

De eerste reactie die ik hierop kreeg was de volgende:

“Een sportvisser in hart en nieren..”

Dus voor iedereen die wel eens vind dat ik te veel vis, SORRY, zo ben ik nou eenmaal!